Jeszcze nie tak dawno, wystarczało mieć zegarek ze stoperem. Potem wymyślono pulsometr, zegarek z modułem GPS… Wszystko po to, aby móc kontrolować trening. W międzyczasie pojawił się smartfon, czyli telefon – kombajn. Inteligentni ludzie, zwęszyli dobry pomysł na biznes – aplikację dla aktywnych. Pierwsze wydanie pod koniec 2007 roku. Endomondo Sports Tracker, bo tak brzmi pełna nazwa aplikacji. Jest najpopularniejsza. Ktoś o niej nie słyszał? Jest cudowna!
Wiecie jak to jest ze smartfonami? Bateria lubi padać. I to w najmniej odpowiednim momencie. Na przykład, w trakcie długiego rozbiegania. Wyobraź sobie, że lecisz swoje najszybsze 20 kilometrów w życiu. Akurat w trakcie nawrotu, po 10 kilometrach padło Ci urządzenie. Do kitu. Zero satysfakcji z treningu. Nie możesz go wrzucić na Endo, więc aktywność oficjalnie nie istnieje.

Endomondo ma funkcję portalu społecznościowego, możemy dodawać znajomych. Ci znajomi mają podgląd do naszych aktywności, rekordów życiowych. Mało tego! Możemy komentować treningi znajomych (i nie tylko komentować). Lajkować jak na Facebooku. Bomba! Interakcja pełną gębą. Skoro znajomi patrzą, to nie ma żartów, co? Trzeba latać kilometry. Co z tego, że czasami Ci się nie chce? Potem trzeba będzie słuchać od kolegów, że za mało biegasz. Dlatego widzisz ich plecy na zawodach. Pełno takich mięczaków na Endomondo, którzy mało biegają. Chcesz być jednym z nich?

Mam świadomość, że wszystko jest kwestią ustawień prywatności. Można ograniczyć wgląd do treningów określonej grupie ludzi. Z drugiej strony można się tak „otworzyć”, że każdy będzie mógł prześledzić nasz profil od A do Z.

Czasem aplikacja tak potrafi wciągnąć, że odpalasz opcje Premium. Prawie 30 dolców na rok. To nie dużo. W zamian otrzymujesz brak reklam, ulepszone statystyki oraz… dostęp do planów treningowych. Rewelacja, plan treningowy to już wyższa szkoła biegania. Co z tego, że wartość tych planów jest znikoma?

Przyznam bez bicia, że wyznaczanie tras w tej aplikacji, to bajka. Zawsze jak mam w planach nową trasę, to najpierw analizuję w Endo, ile kilometrów liczy. Jest precyzyjna i prosta w obsłudze.

Ale to nie wszystko… Lubicie rywalizację? Większość biegaczy ją lubi. Endomondo zagwarantuje Wam mnogość różnego wyzwań. Co Was kręci?

• Najwięcej treningów,
• Najwięcej kilometrów,
• Najwięcej kalorii,
• Kto pierwszy osiągnie x kilometrów,
• Najszybsze x kilometrów,
• Najwięcej kilometrów w 12 minut,
• Najdłuższy dystans w godzinę.

Dwa ostatnie rodzaje wyzwań nie są takie złe. Ale cieszą się najmniejszą popularnością. Są za łatwe. Trudniej jest na stukać Bóg wie ile kilometrów. Lub przykładowo, osiągnąć 1000 kilometrów jak najszybciej. Co z tego, że są to puste kilometry. Grunt, że można zaistnieć w jakiejś rywalizacji. Znajomy poklepie po plecach i pogratuluje „udało Ci się, wygrałeś”. Kij z tym, że to wirtualna rywalizacja, o której zapomnisz za pięć minut.

Zdarza Ci się biegać z Endomondo? Biegasz dla siebie, czy dla innych? A Wy jak to widzicie?

P.S Autorem grafiki jest Jarek Bimkiewicz – biegacz z życiówka 31:37 na 10 000 metrów. Nie biega z Endomondo…