Przyznaję, że jestem w lekkim szoku. To kolejna impreza biegowa, która pokazuje Lublin, jako rozbiegane miasto. 800 pakietów rozeszło się jak świeże bułeczki. Na mecie zameldowało się 687 osób. Pytanie, co stało się z pakietami? Przepadły? Bo widziałem, że kilku biegaczy chciało się dopisać w ostatniej chwili, ale nie było jak. Od razu podkreślę, że pytam z ciekawości, nie z przekorą. Jeżeli chodzi o samą imprezę, to w mojej opinii się udała. Trafiona lokalizacja doprawiona świetną pogodą.

W tym miejscu chciałbym serdecznie podziękować mieszkańcom Węglina Północnego. Za zdrowe podejście! Jestem przekonany, że niejedna osoba mogła czuć lekkie poirytowanie zagęszczeniem ludzi i samochodów.
 

 

Relacja z biegu

Temperatura świetna, brak wiatru, czego chcieć więcej? Piątka to krótki dystans, toteż relacja nie może być długa. Od pewnego czasu startuje w zawodach na wyczucie. Co to oznacza? Ano tyle, że nie włączam stopera i nie kontroluje czasu. Przyznaje, że zerkanie na zegarek mi nie pomaga. Jestem typem zawodnika, który musi skupić się na biegu. Staram się wyłączyć wszystkie rzeczy, które mogą mnie zdekoncentrować. Póki co zauważyłem, że to się sprawdza. Przed biegiem wykonałem typową rozgrzewkę. Kilka minut przed dwunastą byłem na linii startu. Jedno wydarzenie zapadło mi w pamięci. Krzesimir zapytał, w jakim tempie planuje biec, bo zapowiadało się, że nie będzie komu prowadzić. W tym samym momencie przez barierki przeskoczył Bartek Ceberak. Już było wiadome, kto będzie nadawał tempo. Krótkie odliczanie i start! Początek był trochę kręty, ale mi to specjalnie nie przeszkadzało. Ustawiłem się w prowadzącej grupie i robiłem swoje. Zanim się obejrzałem, przekroczyliśmy flagę oznaczającą pierwszy kilometr. Zakręt w prawo i biegniemy Aleją Jana Pawła II. Czuć lekkie wzniesienie, ale nie puszczamy tempa. Po drugim kilometrze mieliśmy lekką przewagę nad grupą pościgową. Kolejny zakręt w prawo i jesteśmy na Alejach Kraśnickich. Bartek podkręca tempo, a ja staram się nie puszczać. Tuż przed zakrętem w ulicę Roztocze Bartek podkręca tempo. Jest lekko z górki, czuć trudy biegu. To tutaj, około 1500m do mety rozegrał się bieg. Bartek mi uciekł. Powstała bezpieczna przewaga, która utrzymała się do mety. Czas 16:19 netto, drugie miejsce. Szkoda, następnym razem dam z siebie więcej! Nie oznacza to, że ten bieg był beznadziejny. Zaliczam go do całkiem udanych, ponieważ czuję zwyżkę formy – głównie tej mentalnej. Na dodatek przełamałem niefortunne wpadki z tą przeklętą kolką. Mam wrażenie, że zdiagnozowałem przyczynę i obrałem skuteczną metodę naprawczą. Chcę mi się ścigać i przekraczać mentalne bariery. To jest najważniejsze. Aby zdrowie było. 😉
 

 

Wrażenia po biegu

• Niedzielna piątka zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. W końcu doczekałem się wartościowej trasy! Fajnie, jakby wpisała się na stałe w biegowym kalendarzu. Trasa była zróżnicowana, ale nie zawierała stromych podbiegów i zbiegów, które masakrują nasze mięśnie.
• W trakcie biegu odniosłem wrażenie, że jest naprawdę szeroko i bezpiecznie. Z pewnością przełożyło się na to komfort większości biegaczy.
• Zabezpieczenie trasy było OK. Nie mam nic do zarzucenia, wolontariusze wypełniali swoje obowiązki.
• Długo nie chciałem o tym pisać, ale czuję się w obowiązku. Nie biegam dla nagród. Postuluje za całkowitą likwidacją nagród rzeczowych. Z biegu na bieg jest coraz skromniej. Jeżeli brakuje sponsorów, to poprzestańmy na pamiątkowych pucharach. Lepsze to niż kolejny gadżet, który leżał zakurzony na półce w sportowym markecie.
• Dlaczego jest klasyfikacja dla służb mundurowych? Dlaczego akurat ta konkretna kategoria? 😉 Pytam poważnie, bo kiedyś były inne klasyfikacje, ale ostała się tylko ta. Nie wspominam o klasyfikacji dla mieszkańców dzielnicy, ponieważ jest tylko przy okazji Chęć na Pięć.
• Jeżeli już jestem przy finansach, to mam pytanie: kto płaci za Urazym w pakiecie? Nie wnikam czy to działa, czy nie. Osoby zainteresowane mogą kupić tabletki w aptece. Wchodzę na stronę pierwszej lepszej apteki i widzę, że to kosztuje 18,49 zł.

Zachęcam do dzielenia się własnymi doświadczeniami i przemyśleniami w komentarzach. Jak wspominacie piątkę po Węglinie?

Zdjęcia: Biegołaki, Maraton Lubelski