W ostatnim podsumowaniu miesiąca zdradziłem, że w lutym opublikuję tekst sprzętowy. Cały czas się wahałem, czy to ma być test, czy recenzja, ale po dłuższym zastanowieniu wybrałem pierwszą opcję. Skąd ta decyzja? Odpowiedź jest prosta: wybiegałem już odpowiednią ilość kilometrów, aby móc opublikować obszerniejszy tekst. Przedmiotem testu jest Nike Air Zoom Pegasus 34. Model butów, który cieszy się niesamowitą popularnością. Sam biegam w nich od listopada i przyznaję, że w ostatnim czasie sięgam po nie najczęściej. Dlaczego? Na to pytanie oraz wiele innych znajdziecie odpowiedź poniżej. Nie pozostanie mi nic innego, jak życzyć Wam wartościowej lektury.

W związku z tym, że nie opublikowałem recenzji, to czuję się w obowiązku, aby umieścić podstawowe informacje w tym miejscu. Nie będę Was odsyłał do strony producenta. 😉
 

Informacje producenta:

• Buty dla biegaczy ze stopą neutralną lub supinującą.
• Waga buta: 285 gramów (w rozmiarze 44 EU).
• Heel drop: 10 mm.
• Przeznaczenie: twarde nawierzchnie.
• Kategoria: buty treningowe.
• Cena: 479,00 zł.

Nike Air Zoom Pegasus 34 w akcji

Od pierwszego treningu w tych butach nie miałem żadnych problemów. Tak samo czułem się na pierwszym biegu, jak obecnie. Nie musiałem czekać, aż buty dopasują się do moich stóp, co czasem ma miejsce. Ile w nich przebiegłem? Ponad 600 km. Nie odczuwam oznak zużycia amortyzacji. W ostatnim czasie użytkuje kilka różnych modeli butów: Nike Air Zoom Pegasus 34, Brooks Ghost 9, Asics Gel Nimbus 20, Adidas Adizero Adios 3 oraz Nike Zoom Elite 8. Dwa ostatnie modele są na skraju zużycia, więc przed sezonem wiosennym muszę zaopatrzyć się w coś nowego.

Na samym początku tekstu napisałem, że po Nike sięgam najczęściej. Już wyjaśniam, z czego to wynika. Otóż Nike Air Zoom Pegasus 34 jest najbardziej uniwersalnym modelem butów z mojego aktualnego arsenału. Dobrze mi się w nim biega rozbiegania, biegi ciągłe, biegi progowe, a nawet interwał. Pod koniec stycznia byłem w Dubaju, gdzie z oczywistych przyczyn mogłem wziąć jedną parę butów do biegania. Na poniższym zdjęciu widać, jaki model wybrałem. Praktyczne uzasadnienie z życia wzięte.
 

 
Cholewka przeszła transformację wizualną, o czym napiszę w dalszej części testu. Muszę przyznać, że buty dobrze trzymają stopę w trakcie aktywności. Nie miałem z nimi problemu. Zauważyłem, że sznurówki mają tendencję do rozwiązywania się. Nie przeszkadza mi to, bo mam swój system wiązania butów, ale część użytkowników zgłaszała mi, że bywa irytujące.
 

 
Tegoroczna zima być może nie jest rekordowo mroźna, ale nie można jej odmówić zaciętości. Od listopada przeważają niskie temperatury. Wspominam o tym, bo ma to wpływ na teren, gdzie na co dzień trenuję. Szacuję, że około 200 km wybiegałem po leśnych ścieżkach. Z pewnością przekłada się to na mniejsze zużycie bieżnika. Jednocześnie chcę podkreślić, że nierówny teren nie powoduje utraty zaufania do butów, co miało miejsce w poprzednim modelu.

Wytrzymałość amortyzacji

To mój trzeci model Pegasusa z rzędu. Zacznę od przypomnienia właściwości amortyzacji. Chyba się do niej przyzwyczaiłem, bo pierwszy raz nie musiałem się do nich przystosowywać. Marka Nike słynie z miękkiej pianki i systemów w podeszwie wewnętrznej – tak jest w tym przypadku. System Air Zoom na pięcie i śródstopiu ma pozytywny wpływ na wydłużenie żywotności amortyzacji. Tak jak wspomniałem – wybiegałem w tych butach ponad 600 km, co jest przeciętnym wynikiem, aby móc ocenić trwałość amortyzacji. Obecnie nie czuję żadnych śladów zużycia. Zaktualizuję ten akapit po przekroczeniu magicznego tysiąca kilometrów.

Wytrzymałość cholewki

Czymś, co wyróżnia Nike Air Zoom Pegasus 34 od poprzednika,  jest cholewka. Wykorzystano jednoczęściową konstrukcję z materiału Flymesh. Obecnie nie spostrzegłem pierwszych symptomów zużycia. Nie miałem problemów z obtarciami. Buty są przewiewne, ale z ostateczną oceną poczekam na cieplejsze dni. Moim zdaniem są też ładniejsze od poprzedników. Oczywiście to kwestia gustu. Na marginesie dodam, że spora grupa biegaczy kupuje obuwie oczami.

Wytrzymałość podeszwy

Zastosowana guma jest odporna na zużycie (wytrzymałość/zużycie w normie). Nie odczuwam braków w przyczepności na śniegu, mokrym asfalcie czy kostce brukowej. Z tego, co widzę, zastosowano identyczną gumę, co w poprzednim modelu.

Podsumowanie

W teście poprzednika napisałem, że spora szansa, że zaopatrzę się w kolejny model. Tak też się stało. Nie kupowałem kota w worku, bo przed zakupem je przymierzyłem, ale już pierwsze kroki w tych butach wskazywały, że niewiele różnią się od „33”. W trakcie codziennych treningów, utwierdziłem się w tym przekonaniu. Uniwersalność to największa zaleta Nike Air Zoom Pegasus 34. Nie mam wątpliwości, że biegacze amatorzy mogą w nich biegać praktycznie każdy trening. Musicie pamiętać, że jednym z ograniczeń tego modelu jest poziom amortyzacji. Nike Air Zoom Pegasus 34 to jest optymalny dla biegaczy do 80 kg. Sam ważę około 66 kg. Powyżej tej wartości skłaniałbym się ku Nike Air Zoom Vomoro.

Ciekawostka: Nike Air Zoom Pegasus 34 to najpopularniejszy model butów w grupie biegowej Asseco Business Solutions. 😉 Nie słyszałem, żeby ktoś na nie narzekał.

Nie pozostaje mi nic innego, jak dokręcanie kilometrażu. Jak przekroczę okrągły 1000 km, to zaktualizuję test. Aby zdrowie było!
 

Aktualizacja po 1000 km

Trochę czasu upłynęło, ale finalnie wybiegałem ponad 1000 km. Zgodnie z przewidywaniami buty dalej nadają się do użytku.
 

 
Czuć pierwsze oznaki zużycia amortyzacji, co objawia się lekkim czuciem stóp po dłuższym bieganiu. Przypominam, że moje najbliższe tereny biegowe to leśne ścieżki lub kostka brukowa. Asfaltu jest naprawdę niewiele. Ubolewam nad tym, ale nie mam na to wpływu.
 

 
Widać postępujące zużycie bieżnika, ale wciąż jest nieźle.
 

 
Obecnie można kupić ten model na dobrej przecenie. Ma to związek z premierą – Nike Epic React. Dlatego wszystkim zainteresowanym polecam zakup, bo to dobry model butów w niezłej cenie.